ຄວາມບາບແມ່ນຫຍັງ

ໂຜດສັງ­ເກດວ່າ ຄວາມຜິດບາບບໍ່ແມ່ນເປັນພຽງແຕ່ສະ­ເພາະການ ກະ­ທຳຢ່າງຮ້າຍແຮງ ເຊັ່ນການຂ້າຄົນເທົ່ານັ້ນ ແມ່ນແຕ່ຄວາມຄິດບໍ່ດີ ຄວາມໂລບ ຫລືຄວາມອິດ­ສາບັງບຽດຊຶ່ງເຊື່ອງຢູ່ໃນຈິດ­ໃຈ ທີ່ເພື່ອນມະ­ນຸດເບິ່ງບໍ່ເຫັນ ກໍເປັນ­ຄວາມບາບທັງໝົດ ເມື່ອປຽບ­ທຽບຕົນເອງກັບໝູ່ເພື່ອນມະ­ນຸດ ບາງ­ທີຈະຮູ້­ສຶກພໍ­ໃຈໃນຕົວເອງ ເຫັນວ່າດີກວ່າຄົນອື່ນຢູ່ແລ້ວ ນີ້ອາດຈະເປັນ­ຄວາມຈິງກໍໄດ້ ແຕ່ພໍປຽບ­ທຽບກັບພະເຈົ້າຜູ້ບໍ­ລິ­ສຸດ ຜູ້ທີ່ຊົງສ້າງເຮົາ ກໍເຫັນທັນ­ທີວ່າເປັນຄົນຜິດບາບແທ້ໆ

    ພະເຈົ້າຊົງເປັນ­ຕົ້ນເຫດແຫ່ງຄວາມຊອບທຳທັງປວງ ພະອົງຢູ່ຝ່າຍຄວາມດີສະ­ເໝີ ດັ່ງ­ນັ້ນການກະ­ທຳບາບທີ່ຂັດ­ຂວາງຄວາມດີຈຶ່ງເປັນການຕໍ່­ສູ້ກັບພະເຈົ້າ ຫລືທີ່ພະຄຳພີກ່າວວ່າ ເປັນການກະ­ບົດຕໍ່ພະອົງ ມະ­ນຸດເຮົາບໍ່ຍອມຢູ່ຢ່າງພໍ­ໃຈໃນຄວາມເປັນຢູ່ຂອງຕົນ ຕ້ອງ­ການຍົກຕົນໃຫ້ເທົ່າທຽມກັບພະເຈົ້າຜູ້ຊົງສ້າງເຮົາມາ ບໍ່ຍອມຟັງຄວາມພະອົງເພາະມີຄວາມຄິດໃຝ່ສູງ ເຖິງຈະຮູ້ວ່າຄວນຈະເຮັດຢ່າງ­ໃດກໍບໍ່ຍອມເຮັດ ສະ­ຕິສຳປະ­ຊັນຍະ (ຄວາມຮູ້­ສຶກຕົວ) ທີ່ພະເຈົ້າປະ­ທານໃຫ້ ບອກເຮົາວ່າທາງໃດຖືກທາງໃດດີ ແຕ່ເຮົາປະ­ຕິ­ເສດທາງນັ້ນ ເຮົາຈຶ່ງປະ­ຕິ­ເສດພະເຈົ້າແລະກະ­ບົດຕໍ່ພະອົງ

ສົມ­ມຸດວ່າທ່ານມີລູກຄົນໜຶ່ງ ທ່ານຮັກລູກຄົນນັ້ນຫລາຍ ຍອມໃຫ້ທຸກໆ ສິ່ງແກ່ລູກນັ້ນ ແຕ່ແທນທີ່ລູກຈະຂອບ­ໃຈທ່ານ ເຂົາກັບຕົບໜ້າທ່ານ ໂລກຍ່ອມກ່າວໃສ່ຄົນນັ້ນວ່າ ເປັນຄົນຊົ່ວ­ຊ້າ ມະ­ນຸດເຮົາກຳ­ລັງເຮັດແບບນັ້ນຕໍ່ພະເຈົ້າຜູ້ຊົງຮັກເຮົາຫລາຍທີ່ສຸດ ຊົງປະ­ທານທຸກສິ່ງໃຫ້ແກ່ເຮົາ ແຕ່ມະ­ນຸດເຮົາກັບຫັນຫລັງໃຫ້ແກ່ພະອົງ ບໍ່ຍອມຟັງຄວາມພະອົງ

ດ້ວຍເຫດນີ້ພະຄຳພີຈຶ່ງກ່າວວ່າ ຄວາມບາບເປັນການລ່ວງລະ­ເມີດທຳມະບັນ­ຍັດຂອງພະເຈົ້າ (1 ໂຢຮັນ 3:4) ບ້ານເມືອງມີບົດບັນ­ຍັດມີກົດ­ຫມາຍ ທີ່ພົນ­ລະ­ເມືອງທຸກຄົນຕ້ອງປະ­ຕິ­ບັດຕາມ ຖ້າໃຜຝ່າ­ຝືນຍ່ອມຕ້ອງໄດ້ຮັບໂທດຕາມກົດ­ຫມາຍ ຖ້າຂ້າ­ພະ­ເຈົ້າຂັບລົດໄປຕາມຖະ­ໜົນ ຈົນເຖິງສີ່ແຍກແຫ່ງໜຶ່ງທີ່ມີສັນ­ຍານໄຟຈະ­ລາ­ຈອນ ໄຟສັນ­ຍານເປີດໄຟແດງ ລົດທຸກຄັນຕ້ອງຢຸດ ຖ້າຂ້າ­ພະ­ເຈົ້າຂືນຂັບລົດຝ່າໄຟແດງ ຕຳລວດຈະ­ລາ­ຈອນຕ້ອງຈັບແນ່­ນອນໆ ໃນທຳ­ນອງດຽວກັນພະເຈົ້າປະ­ທານພະບັນ­ຍັດໃຫ້ແກ່ມະ­ນຸດເຮົາ ຖ້າຜູ້ໃດຂັດຂືນ ຖືວ່າຄົນນັ້ນໄດ້ເຮັດຜິດບາບ

ທ່ານອາດຈະຖາມວ່າ ກົດຂອງພະເຈົ້າດັ່ງ­ກ່າວນີ້ ມະ­ນຸດຈະຮູ້ໄດ້ຢ່າງ­ໃດ ຄຳຕອບກໍຄື ບໍ່ຕ້ອງມີຄົນໄປບອກໃຫ້ຮູ້ ເພາະ­ວ່າກົດນັ້ນມີຢູ່ໃນຈິດ­ໃຈຂອງມະ­ນຸດທຸກໆ ຄົນ ແມ່ນແຕ່ຄົນປ່າທີ່ບໍ່ເຄີຍໄດ້ຍິນເລື່ອງຂອງພະເຈົ້າ ບໍ່ເຄີຍອ່ານພະຄຳພີ ກໍຮູ້ຢູ່ແລ້ວວ່າ ຖ້າຈັບເອົາພັນລະຍາຂອງເພື່ອນບ້ານມາເປັນພັນລະຍາຂອງຕົນ ກໍເປັນການຜິດ ຖ້າລັກເອົາເຄື່ອງຂອງຄົນອື່ນກໍເປັນການຜິດ ຖ້າເອົາໄມ້­ຕີຫົວໝູ່ເພື່ອນກໍເປັນການຜິດ ແມ່ນແຕ່ການເວົ້າຕົວະເຂົາກໍຮູ້ວ່າຜິດ ທັງໝົດນີ້ສອດຄ້ອງກັບຂໍ້ພະຄຳພີທີ່ກ່າວໄວ້ວ່າ “ເຂົາສະ­ແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ຫລັກ­ການປະ­ຕິ­ບັດຕາມພະບັນ­ຍັດນັ້ນ ກໍຈາ­ລຶກໄວ້ໃນໃຈຂອງເຂົາ” (ໂຣມ 2:15) ຈິດສຳ­ນຶກຜິດຊອບເປັນສິ່ງທີ່ພະເຈົ້າຊົງປະ­ທານໃຫ້ແກ່ມະ­ນຸດທຸກຄົນ

ນອກ­ຈາກນັ້ນຍັງມີຄຳຂຽນໄວ້ໃນພະຄຳພີອີກວ່າ “ຜູ້ໃດຮູ້ວ່າອັນໃດເປັນການດີແລະບໍ່ເຮັດ ຜູ້ນັນຈິ່ງມີບາບ” (ຢາໂກໂບ 4:17) ເປັນອັນ­ວ່າ ການລະ­ເລີຍບໍ່ກະ­ທຳການດີກໍເປັນ­ຄວາມບາບ ຂໍຍົກຕົວ­ຢ່າງຂະ­ຫຍາຍຄວາມຂໍ້ນີ້ ມີເດັກ­ນ້ອຍຄົນໜຶ່ງເຈັບໜັກ ແມ່ຂອງເດັກ­ນ້ອຍຄົນນັ້ນບໍ່ໄດ້ຮັກ­ສາ ບໍ່ໄດ້ເບິ່ງ­ແຍງ ຕໍ່ມາເດັກ­ນ້ອຍກໍຕາຍ ເຮົາອາດກ່າວໄດ້ວ່າ ແມ່ໄດ້ຂ້າເດັກ­ນ້ອຍຄົນນັ້ນ ທັງໆ ທີ່ແມ່ບໍ່ໄດ້ເຮັດຫຍັງເລີຍ